Kardiyojenik şokta primer sorun, kalbin pompalama gücünün yetersizliğidir.
Sol ventrikül myokardının % 40’dan fazla nekrozu kardiyojenik şoka neden olur.
d3 Boyun venlerinde dolgunluk, dispne, kardiyojenik şokun önemli bulgularındandır.
Solunum sesleri normal, kalp hızı 60 ile 150 arasında, sistolik basınç 90 mmHg’dan fazla ise IV 500 ml %0.9 NaCI solüsyonu uygulanır.
Hastada kardiyojenik şok gelişmişse nakil sırasında şok pozisyonu verilir.
Çocuk hastada kardiyojenik şokta damar yolu açılarak IV 10 mg/kg % 0,9 NaCl solüsyon uygulanır.
Vazojenik şoka neden olan sorun, damarların genişlemesi, yani damar tonusünün yetersizliğidir.
Vazojenik şokun; anafilaktik, nörojenik, hipovolemik olmak üzere 3 ana tipi vardır.
Anafılaktik şok, genellikle antikor yanıtı ya da hipersensitivite reaksiyonu ile ani olarak ortaya çıkan bir durumdur.
Sepsiste sıvı uygulamasına rağmen hipotansiyon devam ediyorsa septik şoktan bahsedilebilir.
Çocukta anafilaktik şokta hipotansiyon varsa 20 mL/kg IV %0.9 NaCI 5-10 dk içinde uygulanır.
Damarların anatomik yapısı bulunduğu yere göre insanlarda ve hayvanlarda farklılık gösterir.
Hastadaki/yaralıdaki iç kanamayı tespit etmek için hastanın öncelikle tansiyonunun ölçülmesi gerekir.
Öncelik sırasına bakıldığında kardiyojenik şok birinci sırada yer alır.
Yaralara saplanan cisimler, yaralı hastaneye ulaştırılana kadar çıkartılmaz.
Şok geçiren hastanın/yaralının göz bebekleri küçülür.
